eski türk sporları

İnsan vücudunun belli amaçlar için eğitilmesi düşüncesi, insanlığın dünya üzerindeki varlığı kadar eskidir.

Her biri milyonlarca yıl süren jeolojik devirlerde insanoğlu, güçlü bir tabiat ve hayvan âlemiyle yaşam mücadelesi vermiştir.

Özellikle erkekler savaş ve avlanma gibi işler için kendi güçleriyle mücadele etmek ve vücutlarını kullanmak zorunda kalmıştır.

Hatta bu işler için kullandıkları silahlar ve aletler de insan gücünü kullanmaya dayanıyordu.

M.Ö. 3000 yılında Türkler, kendi geliştirdikleri özel yazıları, anıtlarıyla uygar geçmişlerini anlatan eserler bırakmışlardır.

Türkler batıya doğru hareketle Mezopotamya, Mısır ve Anadolu’ya yerleştiler.

Yerleşik hayata geçiş süreci içerisinde Türklerin yaşamında atın özel bir yerinin olduğunu görmekteyiz.


Bu da atı merkez alan spor dallarını geliştirmeleri
sonucunu doğurmuştur.
Savaşa hazırlık olarak uygulanan binicilik oyunlarının en yaygını olarak Orta Asya bozkırlarından başlamak üzere Anadolu’nun birçok yerinde değişik şekillerde oynanmıştır.

Kaçma, kovalama gibi karakteristik özellikleri olan Gökbörü. Kızbörü ve Beyge oyunlarıyla, bir çeşit atlı hokey oyunu olan Çöğen-Çevgen ve bir nevi savaşa hazırlık hareketleri olarak bilinen Cirit, atlı sporların en önemlileri olarak karşımıza çıkmaktadırlar.


Türk Spor tarihine bakıldığı zaman atlı sporların yanında güreş, ok atıcılığı ve avcılığın da milli karaktere sahip sporlar olarak karşımıza çıktıklarını müşahede etmekteyiz.

Cumhuriyet dönemiyle birlikte, modern sporları toplum yapısına yerleştirmek için, altyapı çalışmalarına hız verildiğini ve bu amaçla kamu ve özel spor kuruluşlarının kurulmasına önem verildiğini görmekteyiz